23 april 2009
Frugal Living
Ik had een zuinige vader. Hij zei bijvoorbeeld als ik een flesje cola wilde in de kantine van de sportclub: voor die prijs kan ik een literfles kopen. Maakt u geen zorgen, ik kreeg dan uiteindelijk toch wel een glaasje prik en kreeg ook wel zakgeld, maar bij iedere aankoop wat niet strikt noodzakelijk was voor het overleven wilde hij toch altijd een dergelijke opmerking maken. Nu heb ik die levenswijze niet volledig overgenomen. Ik koop bijvoorbeeld wel eens een nieuw fototoestel terwijl ik nog een werkende apparaat heb liggen omdat er leuke nieuwe mogelijkheden op het nieuwste toestel zitten. Ik koop weleens onzinnige apparaten als een philips living colours (een vele kleuren lamp).
Echter met het verstrijken van de jaren en onder invloed van de kredietcrisis keer ik terug naar de familiewaarden en heb daarbij nieuwe vakliteratuur gevonden op websites als: thesimpledollar, getrichslowly and frugaldad.
De meeste van de frugal aanhangers hadden in het verleden enorme creditcard schulden.: de american way of live. De websites die ik genoemd hebt zijn van allemaal aardige gasten en het zijn geen "gieren" geworden, ze wijzen alleen op hoe je verantwoordelijk met je geld om moet gaan, met af en toe een waanzinnige tip zoals je eigen wasmiddel maken, maar voor de rest eten ze geen bedorven vlees of zo (ze adviseren ook niet om je vlees bij de aldi te kopen, maar wel wijzen ze erop om niet je dagelijkse bak koffie bij de starbuck te kopen, erg amerikaans natuurlijk)
Je zou kunnen zeggen in populaire bewoording dat mijn vader een frugalist was. Dit was niet zoals de huidige generatie omdat zij na jaren van overdaad grenzen beginnen te stellen en velen mogelijk door onverantwoord leven gedwongen worden, maar meer omdat hij dit met de paplepel was in gegeven: oorlog, wederopbouw en afkomstig uit een katholieke gezin met 13 kinderen in een tijd zonder kinderbijslag. Zo kreeg generatiegenoot Gerard Reve volgens eigen zeggen over zijn hele lichaam uitslag als iemand op zijn kosten langer dan drie minuten interlokaal belde.
"Living in a way that is outwardly simple and inwardly rich."
Daarnaast heb je ook de aanhangers van Simple Living. Zij zijn volgens mij meer gedreven door de gedachte dat aan alle groei een eind zit. Zij krijgen als een ware uitslag over hun hele lichaam als zij een onsje vleeswaren halen bij de Albert Heijn en er zit tussen ieder plakje Corned Beef voor ons gemak een stukje plastic folie zit. Een beroerte krijgen zij van de voorgesneden ontbijtkoek.
Ik ben een beginnend frugalist die streeft naar simple living. Heb ik al verteld dat ik mijn digitennereceiver zelf heb gemaakt?
Echter met het verstrijken van de jaren en onder invloed van de kredietcrisis keer ik terug naar de familiewaarden en heb daarbij nieuwe vakliteratuur gevonden op websites als: thesimpledollar, getrichslowly and frugaldad.
De meeste van de frugal aanhangers hadden in het verleden enorme creditcard schulden.: de american way of live. De websites die ik genoemd hebt zijn van allemaal aardige gasten en het zijn geen "gieren" geworden, ze wijzen alleen op hoe je verantwoordelijk met je geld om moet gaan, met af en toe een waanzinnige tip zoals je eigen wasmiddel maken, maar voor de rest eten ze geen bedorven vlees of zo (ze adviseren ook niet om je vlees bij de aldi te kopen, maar wel wijzen ze erop om niet je dagelijkse bak koffie bij de starbuck te kopen, erg amerikaans natuurlijk)
Je zou kunnen zeggen in populaire bewoording dat mijn vader een frugalist was. Dit was niet zoals de huidige generatie omdat zij na jaren van overdaad grenzen beginnen te stellen en velen mogelijk door onverantwoord leven gedwongen worden, maar meer omdat hij dit met de paplepel was in gegeven: oorlog, wederopbouw en afkomstig uit een katholieke gezin met 13 kinderen in een tijd zonder kinderbijslag. Zo kreeg generatiegenoot Gerard Reve volgens eigen zeggen over zijn hele lichaam uitslag als iemand op zijn kosten langer dan drie minuten interlokaal belde.
"Living in a way that is outwardly simple and inwardly rich."
Daarnaast heb je ook de aanhangers van Simple Living. Zij zijn volgens mij meer gedreven door de gedachte dat aan alle groei een eind zit. Zij krijgen als een ware uitslag over hun hele lichaam als zij een onsje vleeswaren halen bij de Albert Heijn en er zit tussen ieder plakje Corned Beef voor ons gemak een stukje plastic folie zit. Een beroerte krijgen zij van de voorgesneden ontbijtkoek.
Ik ben een beginnend frugalist die streeft naar simple living. Heb ik al verteld dat ik mijn digitennereceiver zelf heb gemaakt?
Labels: frugal
Comments:
<< Home
"To buy or not to buy, that's the question."
KC is een vriend en vrienden hebben veelal gemeenschappelijke eigenschappen waardoor ze 'connecten' en elkaar graag opzoeken. Met de essentie van zijn blog door mij vertaald als ‘Consuminder’ worstel ik zelf dus ook al een tijdje. Als generatiegenoot van Muis herken ik de referentie aan de opvattingen van zijn vader volkomen. Mijn vader was ook zo. Op zijn fiets trok hij van supermarkt naar supermarkt om bij de Konmar in de aanbieding 5 ons gehakt te halen om daarna door weer en wind naar de C-1000 te fietsen als daar de andijvie in de aanbieding was. ‘Hoe sterk is de eenzame fietser’.
Maar om Cola vragen? Een flesje limonade gazeuse was bij mijn vader de norm. Op mijn netvlies staat een donker flesje gebrand met een ondefinieerbare zoete drank met prik als inhoud. We hadden het vroeger ook niet zo breed. Maar met kerst was het feest. Dan hadden we Zalm salade uit een bakje en als mijn vader zijn vakantiebonnen geïncasseerd had in de zomer dan kocht hij eenmaal per jaar voor de hele familie gerookte paling. Een traktatie!
Nu 30 jaar later ben ik voor mijn gevoel schathemel rijk. Mijn vader is er inmiddels niet meer. Tijd heeft niet alleen maar welvaart en winst met zich mee gebracht maar ook verlies helaas.
Ten aanzien van consumeren kan ik inmiddels doen en laten wat ik wil en ben ik mogelijk zelfs binnen kaders financieel onafhankelijk geworden.
Maar onnuttig consumeren knaagt ook aan mij in deze tijden. Het knaagt aan mijn geweten. het knaagt aan mijn roots, het knaagt aan mijn herinneringen. Het is tijd geworden voor reflectie. Zoals Muis heb ik diverse, zelf inmiddels 4 digitale fotocamera´s, 3 computers en diverse andere digitale onzin maar wat is het nut ?
Wat is de echte reden voor de terughoudende consumentenbestedingen? Vele mensen raakt de recessie in essentie immers niet. Bezuinigen is een valse reden. Sterker nog het gros verdient aan de crises! De banken concurreren elkaar gek met hoge spaartarieven om aan geld te komen, de olieprijzen en dus benzineprijzen en energieprijzen dalen, door de vraaguitval valt er goed te onderhandelen bij winkels over allerlei soorten aankopen en als je een hypotheek op variabele rente hebt dan is het elke maand door de lage rentestand kassa. Het is bijna een kopersmarkt geworden.
Waarom knaagt het dan? Misschien dat overdadig consumeren in deze tijden afbreuk doet aan de waarden en normen van onze ouders (mijn vader) en mij doet herinneren aan zijn soberheid en doelmatigheid. Een gevoelskwestie waarschijnlijk en niet gebaseerd op mijn huidige financiële situatie maar mogelijk gebaseerd op herinneringen en respect voor zijn situatie en levensvisie.
In de huidige tijden consumeer ik dus ook minder en ben kritischer ten aanzien van aankopen geworden. Het geeft mij een goed gevoel. ‘Less is more’.
Je gedrag wordt waarschijnlijk bepaald door het product van de normen en waarden van je ouders en zijn aldus genetisch bepaald. Deze spelen je zo af en toe parten ongeacht je werkelijke situatie. Het is niet erg mensen, maar deal with it !
Marcel van der Linde
KC is een vriend en vrienden hebben veelal gemeenschappelijke eigenschappen waardoor ze 'connecten' en elkaar graag opzoeken. Met de essentie van zijn blog door mij vertaald als ‘Consuminder’ worstel ik zelf dus ook al een tijdje. Als generatiegenoot van Muis herken ik de referentie aan de opvattingen van zijn vader volkomen. Mijn vader was ook zo. Op zijn fiets trok hij van supermarkt naar supermarkt om bij de Konmar in de aanbieding 5 ons gehakt te halen om daarna door weer en wind naar de C-1000 te fietsen als daar de andijvie in de aanbieding was. ‘Hoe sterk is de eenzame fietser’.
Maar om Cola vragen? Een flesje limonade gazeuse was bij mijn vader de norm. Op mijn netvlies staat een donker flesje gebrand met een ondefinieerbare zoete drank met prik als inhoud. We hadden het vroeger ook niet zo breed. Maar met kerst was het feest. Dan hadden we Zalm salade uit een bakje en als mijn vader zijn vakantiebonnen geïncasseerd had in de zomer dan kocht hij eenmaal per jaar voor de hele familie gerookte paling. Een traktatie!
Nu 30 jaar later ben ik voor mijn gevoel schathemel rijk. Mijn vader is er inmiddels niet meer. Tijd heeft niet alleen maar welvaart en winst met zich mee gebracht maar ook verlies helaas.
Ten aanzien van consumeren kan ik inmiddels doen en laten wat ik wil en ben ik mogelijk zelfs binnen kaders financieel onafhankelijk geworden.
Maar onnuttig consumeren knaagt ook aan mij in deze tijden. Het knaagt aan mijn geweten. het knaagt aan mijn roots, het knaagt aan mijn herinneringen. Het is tijd geworden voor reflectie. Zoals Muis heb ik diverse, zelf inmiddels 4 digitale fotocamera´s, 3 computers en diverse andere digitale onzin maar wat is het nut ?
Wat is de echte reden voor de terughoudende consumentenbestedingen? Vele mensen raakt de recessie in essentie immers niet. Bezuinigen is een valse reden. Sterker nog het gros verdient aan de crises! De banken concurreren elkaar gek met hoge spaartarieven om aan geld te komen, de olieprijzen en dus benzineprijzen en energieprijzen dalen, door de vraaguitval valt er goed te onderhandelen bij winkels over allerlei soorten aankopen en als je een hypotheek op variabele rente hebt dan is het elke maand door de lage rentestand kassa. Het is bijna een kopersmarkt geworden.
Waarom knaagt het dan? Misschien dat overdadig consumeren in deze tijden afbreuk doet aan de waarden en normen van onze ouders (mijn vader) en mij doet herinneren aan zijn soberheid en doelmatigheid. Een gevoelskwestie waarschijnlijk en niet gebaseerd op mijn huidige financiële situatie maar mogelijk gebaseerd op herinneringen en respect voor zijn situatie en levensvisie.
In de huidige tijden consumeer ik dus ook minder en ben kritischer ten aanzien van aankopen geworden. Het geeft mij een goed gevoel. ‘Less is more’.
Je gedrag wordt waarschijnlijk bepaald door het product van de normen en waarden van je ouders en zijn aldus genetisch bepaald. Deze spelen je zo af en toe parten ongeacht je werkelijke situatie. Het is niet erg mensen, maar deal with it !
Marcel van der Linde
# posted by 
: 25/4/09 10:02
: 25/4/09 10:02
Eenvoud is niet het kenmerk van de beginner. Het is de duur bevochten stempel van de meester. Godfried Bomans
Een reactie posten
<< Home
