perspirant

Het derde gratis rondje musea in de provincie Utrecht gaat weer van start op zaterdag 29 en zondag 30 oktober. U kunt dan ook het sprookjes kasteel "de haar" GRATIS bezoeken. Perspirant is al voor u gaan kijken, maar moest daar godverdomme 17,50 euros voor betalen.
De redactie vertrok op woensdag vanuit Harmelen waar zij verbleven om zich te bekwamen in de computerkunde, naar het sprookjes hotel President. Dit hotel werd mede mogelijk gemaakt door Carlton, .....wie zegt u ....?. Dit nu alles zou bijzaak zijn, ware het niet dat Elfje. in de vroege ochtend van 27 october 1605 wakker werd door een woest gebrom......
Elfje ontdekte al snel dat het woeste gebrom van onder lakens vandaan kwam. Gelukkig maakt Perspirant nog niet genoeg winst van de reclame op de website dat zij de redactie eigen kamers kan toe bedelen, waardoor Mousse zich in de zelfde kamer als zijn editor bevonde en haar bij kon staan tegen het object dat dit woeste gebrom voort bracht. Elfje maakte Mousse snel wakker die angstvallig dicht bij het object van geluid lag te slapen. Mousse werd wakker met een schreeuw. Elfje probeerde haar journalist uit te leggen dat er gevaar dreigde. Mousse dacht direct aan Beertje Colargol die hem had aangevallen toen hij nog een kleine reporter was en een interview mocht doen met het beertje dat zogenaamd alleen maar wil zingen.
Nadat Elfje Mousse had gekalmeerd, drong het tot beiden door dat het gebrom al was verdwenen. Mousse sloot Elfje op in de badkamer en hij liet haar beloven de deur niet open te doen tot hij haar kwam halen. Hij sprak af dat het geheime wachtwoord het volledige adres van Perspirant zou zijn.
Mousse liep naar het bed. Tilde het dekbed een stukje op en liet het weer vallen. Hij pakte toen het strijkijzer uit een kast(elk viersterren hotel heeft naast een bijbel ook een strijkijzer) en begon het bed te strijken. Na een half uurtje sprak hij het geheime wachtwoord uit en en Elfje kwam uit de badkamer. (Ze rook lekkerder dan ooit te voren. ) Ze stonden voor een raadsel, er was geen Beertje Colargol of ander monster te bekennen. Elfje vroeg of hij wel goed had opgelet dat het monster niet door de deur ontsnapt was. Mousse mompelde: Ik vind je lief.
Elfje liep al in de gang om zich ervan te verzekeren dat al het gevaar was geweken.
Fuck it: zei ze toen ze terug kwam, we gaan een stukkie rijden. Mousse stemde ermee in: 'het is tijd dat we aan het werk gaan', 'maar eerst gaan we ontbijten, want anders gebeuren er ongelukken.' Whatever: zei Elfje.
Elfje nam een lekker engels ontbijtje met een flink glas chocolademelk. Mousse hield het bij wat fruit en yoghurt omdat hij een buikje begon te krijgen.
Het ontbijt was genuttigd, er was helaas geen gebraden gehakt zoals Mousse en Elfje eerder die week gegegeten hadden in een hotel waar zij hadden overnacht op doorreis. Dit was in Harmelen, waar Harm van Idols vandaan komt. Het gehakt was van zulke hoge kwaliteit, dat het niet zinloos is om het in dit verhaal te noemen. Maar we moeten verder. Van Carlton to Paradise.
Mousse gooide de koffers achterin de Pink Floyd Volkswagen en Elfje nam plaats achter het stuur. De bestemming zou zijn Kasteel Haar. Het had die week veel geregend en de reis langs boerenlandwegen zou niet zonder gevaar kunnen zijn, toch genoot ook Elfje die zich meer van het gevaar bewust was dan Mousse van het prachtige utrechtse landschap met weiden afgebakend met knotwilgen en kronkelende weggetjes. Dit is het terrein waar Elfje met haar 2 pk voertuig elke schurk, zelfs het masterbrein Colargol, kan afschudden. Dit was echter niet nodig. Het was een vredige dag en zij zagen al snel het eerste bordje dat hen vertelde dat ze de juiste route volgden.
Elfje kocht een kaartjes voor een rondleiding in het kasteel. In de kasteeltuin namen Elfje en Mousse plaatst bij het theehuisje, waar zij wachtten tot de rondleiding in het kasteel zou beginnen. Kort daarna werden zij vergezelschapt door een hollands stel met ultradunne kinderen. Elfje was hier niet van gediend en gaf ze de staarbehandeling met af en toe een rake opmerking over de monstreuze kinderen. Mousse staarde dapper mee, maar was niet zo effectief omdat hij steeds bewonderend opzij naar Elfje keek. Het echtpaar en de doorkijkkinderen kozen het hazepad.
Tevreden melden Elfje en Mousse zich in de kelder van het kasteel, waar de rondleiding zou beginnen. Hier geen kerker maar mooie keuken met een modern opgesteld fornuis uit het begin van de eeuw. Het hele kasteel is gerestaureerd aan het einde van de 19e eeuw. Dit is verder niet van belang. Wat wel telde was dat Elfje als enige van de deelnemers aan de rondleiding mocht zitten op de stoelen die achter "het lint" waren opgesteld. Ze heeft iets adelijks.

Een jong bezoekster werd nog onwel bij het begin van de rondleiding maar de stoelen achter het lint mochten alleen door uw hoofdredactrice gebruikt worden. Mocht de koningin als zij langskomt op die stoelen zitten. Nee, vast niet, dat mag alleen Elfje.
Na afloop van de rondleiding werd Elfje bedankt voor het bijwonen van de rondleiding en ging zij met Mousse op weg naar de uitgang. Nog even wilde zij genieten van de tuin en van de in fraai gevormde heggen, toen zij al weer door een stel Fransen werden gedwarsboomd. Nu werd het Mousse te veel, hij neurierde zachtje het lied Non, Non Rien N'a Change. Waarna Elfje uit volle borst begon te zingen. Het hielp, de Fransen vluchtten.

Labels: haarzuylens, kasteel