10 april 2006

 

Meneer Gerard is overleden.


Mousse heeft heel veel plezier aan het werk van de heer Reve beleefd. De ironie waarmee in zijn latere werk bekend werd, gaf hem veel troost als het leven wat minder vrolijk was. Terwijl er in het leven van Mousse zich geen grote rampen hebben voor gedaan, vond hij dat hij ook het recht had om moed ingesproken te worden en dat deed Gerard Reve bij hem via zijn boeken. Als ik dan een pagina vol van verdriet had gelezen, dan stond er bijvoorbeeld: Niet Tobben!.
Toen ik Elfje leerde kennen, dweepte ik nog steeds met de heer Reve, maar ik had al tijden, misschien wel jaren niets meer van hem gelezen, dus het kwam allemaal stotterend en mogelijk verkeerd geciteerd uit mijn mond. (Geen dolle haat:) Toch vond ze me leuk (God is genade) en ze ging ook Reve lezen en Mousse ook weer. Reve kwam weer terug in mijn leven via een veel grotere liefde en zo werd hij een vriend van de redactie. Daarom een citaat uit een brief van Gerard Reve aan Simon Carmiggelt. Gerard schrijft troostende woorden aan Simon die verdriet heeft na de dood van Godfried Bomans:

Ja, net zo oud als jij, kunstbroeder, of net zo jong nog, net zoals je het wilt zien. Maar hij wel, en jij (nog) niet. Nu schrijf jij een gevoelig stukje in het dagblad Het Parool, en anders had hij over jou een gevoelig stukje geschreven. Zo moet je het zien. Je moet niet kwaad of bedroefd zijn dat hij wel dood is, en jij niet. Het had ook andersom gekund. Het leven gaat verder. Hoe lang zullen ze bij mijn dood stilstaan? Niet langer dan iemand die net gescheten heeft en heel even stil moet staan, om dat fijne gevoel erna ten volle te verwerken en al knijpend te voelen wegtrekken.
'Hee, die Reeven, die is ook dood' (Leest) '.....bijna (x) jaar.
Zo...'
'Wie?''
'Die schrijver, Reeven'
'O, Reves, met dat gelul met die ezel?'
'Ja, die. Ook nog niet oud, eigenlijk.'
'Nee. Wat heeft (heb) die eigenlijk geschreven?'
'Weet ik veel. Boeken.'
'Wat voor boeken?
'Weet ik dat? Wel altijd in de krant, en op de thee vee. Hij heeft (heb) toen in een kerk, heeft (heb) hij een minister een zoen gegeven; en toen heeft (heb) een vrouw in een winkel die heeft (heb) hem een klap gegeven, nee hij heeft(heb) die vrouw een klap gegeven, geen manier ook, koop je toch niks voor? Maar die is dus dood.'
'Dood is dood.'
'Zo is het.'

Kop op, Kunstbroeder.

04 april 2006

 

Binnenkort in dit theater


This page is powered by Blogger. Isn't yours?
Google